“Birbirini Tanıma Etkinlikleri” Üçüncü Bölüm

Bu, eğlenceli ve öğrencilerin kendilerini anladıkları ve öğrenciler arasında arkadaşlık geliştiren bir etkinlik listesinin üçüncü bölümüdür (önceki makalelerin bağlantıları için makalenin sonuna bakınız). Bu etkinlikler öğrencilerin birbirlerine ve öğretmenlerine veya grup liderlerine bağlı hissetmelerini sağlar. Öğrenciler kabul edildiklerini anladıklarında ve kendilerini ait hissettiklerinde, birbirlerine karşı tutumlarını geliştirir ve öğrenmeleri artar. Bu faaliyetler, çeşitli yaş seviyelerine ve gruplara uygun şekilde uyarlandıklarında etkilidir.

1. Poster panosundan, büyük, boş bir puzzle yapın. Her öğrenciye bir puzzle parçasını verin ve isimlerini bu parçanın ortasına yazmalarını isteyin. Kendilerini temsil eden öğeleri çizmelerini veya parçalarını çeşitli malzemelerle süslemelerini sağlayın. Öğrenciler bitirdiğinde, “Her birimiz önemliyiz!” başlıklı bir ilan tahtası yapmak için bunları bir araya getirin.

Farklı bir varyasyon ise bir sınıf örtüsü yapmaktır. Açık renkli elişi kâğıtlarını “8×8″ karelere kesin. Öğrencilere karenin ortasına, dört köşesinde birer üçgen bırakarak bir elmas çizmeyi gösterin. Kendilerini dört adet üçgende tanımlayan sıfatlar yazmalarını sağlayın. Öğrencileri beşli gruplara ayırın ve ne yazdıklarını tartışmalarını sağlayın. Ardından öğrencilerden resimlerini karelerinin ortasına yapıştırmalarını ve kendilerindeki parçaları bir ilan panosuna yapıştırmalarını isteyin.

2. Öğrencilerin üzücü, öfkeli, yalnız, utanmış, korkmuş, sinirli, kıskanç, düzensiz, yalnız veya incinmiş gibi olumsuz duygularını beyin fırtınası yaparak söylemelerini sağlayın. Söylediklerini isterseniz tahtaya yazabilirsiniz. Öğrencilere geniş bir dizin kartı verin ve onlardan sahip oldukları duyguları tanımlayan kelimelerden birini karta yazmalarını isteyin.

Çember oluşturarak oturun ve karışık kartları yüzleri aşağı bakacak şekilde çemberin ortasına yerleştirin. Bir kart alın, kelimeyi okuyun ve “Nasıl hissetmenize sebep oldu?” (His kelimesini ekleyin) diye sorun. Tüm cevapları öğrencilerin söylediklerini yeniden ifade ederek kabul edin. Ardından, “Eğer böyle hissettiyseniz (duygunun adını söyletin), daha iyi hissetmek için ne yapabilirdiniz?” Diye sorun.

Öğrencileri, olumlu başa çıkma becerilerini adlandırmaya teşvik edin. Öfke duygusu için bir öğrenci “Ona vur!” şeklinde cevap verebilir. Bu durumda, onlara vurmanın iyi bir fikir olup olmadığını sormak ve öfkeyle mücadele için daha olumlu yöntemleri tartışmak isteyebilirsiniz. Çektiğiniz kart daha önceki kartlardan birinin aynısı ise, tartışmak için bir tane daha seçin. Farklı bir varyasyon olarak, duyguların önceden kartlara yazdırılmasını sağlayın. Kartları yüzü aşağı dönük değil de yüzü yukarı bakacak şekilde yerleştirin ve / veya öğrencilerin sırayla bir duygu kartı seçmesini ve soruları yanıtlamasını sağlayın.

3. Ailedeki “doğum sırası”nı tanımlayın. Öğrencilerden dört gruba ayrılmalarını isteyin:

  • Ailenin en büyüğü
  • Ailenin en küçüğü
  • Ortancalardan herhangi biri
  • Tek çocuk

Sonra, her bir gruptan bir öğrencinin gönüllü lider olmasını isteyin. Liderlerin rolü:

  • Herkesi dâhil etmek
  • Sorular sormak
  • Arkadaşlarının cevaplarını yazmak
  • Sınıfa veya gruba rapor etmek

Sorulacak sorular:

  • “Doğum sıranızla ilgili neleri beğendiniz?”
  • “Doğum sıranızla ilgili neyi beğenmediniz?”
  • “Grup olarak birbirimize nasıl benziyoruz?”

4. Öğrencilerin ayakta durması için açık bir alana ihtiyacınız olacak. Öğretmen veya lider, her bir öğrenciye bir hayvanın adını fısıldar veya öğrenciler üzerinde hayvan adı veya resmi olan katlanmış bir kâğıt parçası seçer.   Bir işarette öğrenciler, seçtikleri veya öğretmenlerinin söyledikleri hayvanların çıkardığı sesi taklit eder. Mekânın içerisinde hareket ederler, hayvan eşlerini bulana kadar ses çıkarırlar. İnek, domuz, koyun, at, tavuk, köpek veya kedi gibi hayvanlar örnek verilebilir. Grup büyüklüğüne bağlı olarak, bir grupta aynı hayvandan beş veya altı tane bulunabilir. Bu, öğrencileri diğer etkinlikler için küçük gruplar oluşturmak üzere karıştırmanın eğlenceli bir yoludur.

5. İltifatı neyin oluşturduğu hakkında konuşun. Örneğin, “Emre, sıranı bekleme şeklini seviyorum. Emre, sana bunu söylediğimde, bu seni nasıl hissettiriyor?” Cevabı dinledikten sonra “Emre, şimdi başkalarına iltifat ediyorsun. Birisinin koşmasının, çiziminin, kibar olmasının, kitap okumasının veya dürüst oynamasının iyi olduğunu düşünebilirsiniz. ” Emre bir iltifat eder ve iltifatı alan kişi bir başkasına iltifat eder. Öğrenciler, “Teşekkürler, benim ….. (yapmamı) sevdiğin için mutluyum.” diye cevap vermek isteyebilirler.

Bir başka varyasyon olarak öğrencilerden daire şeklinde oturmalarını isteyin. Yanınızda oturan bir öğrenciye iltifat edin ve iltifat ettiğiniz öğrenci diğer yanındaki arkadaşına iltifat etsin. İltifatlar çemberde sırasıyla devam etsin. Diğer bir farklılık da her öğrenciye bir sınıf listesi çıkarmak ve her isim için iltifat içeren yorumlar yazmalarını sağlamaktır. İltifat içeren yorumlar teslim edildikten sonra öğretmen, herkesin kendisi hakkında söyledikleriyle birlikte her öğrencinin adını ayrı bir kâğıda listeler. Bu yöntemin bir avantajı, uygunsuz yorumların silinebilmesidir. Bu olumlu akran ifadeleri, öğrencilerin öz-değer ve iyi niyet duygularını besler.

6. Bir öğrenciden bir pastel boya seçmesini ve ardından gözlerini kapatmasını isteyin. Başka bir öğrencinin, arkadaşının seçtiği pastel boyayı, boyayla aynı renkteki bir yere saklamasını sağlayın. (Pastel boyanın görünür olmasına dikkat edin.) Sonra, gözleri kapalı olan öğrencinin gözünü açmasını ve mekânda dolaşmasını isteyin. Sınıfın geri kalanı ve öğretmen, pastel boyayı seçen öğrenci boyadan uzaklaştığında “soğuk”, boyaya yakınlaştığında ise “sıcak” diyerek öğrenciyi yönlendirirler. Bu durum, öğrenci boyayı bulana kadar devam eder. Sonra herkes alkışlar ve iki yeni öğrenci seçilir.

Farklı bir varyasyon olarak, mekândaki herhangi bir öğeyi seçmek ve öğrencilerin “evet” veya “hayır” ile cevaplanabilecek sorular sorarak bu ögenin ne olduğunu tahmin etmelerini sağlamaktır. Örneğin: “Masadan daha büyük mü?” “Yerde mi?” “Mavi mi?” gibi. Nesneyi tahmin eden çocuk, bir sonraki nesneyi seçen kişi olur. Tahmin oyununu oynadıktan sonra, öğrencilerin birbirlerinin yardımlarından nasıl faydalandıklarını ve “hayır” cevaplarının, “evet” cevapları kadar cevabı bulmalarına yardımcı olup olmadığını tartışın.  

7. Öğrencilerin bir daire oluşturmasını ve birbirlerine yumuşak bir iplik veya kumaş topu atmasını sağlayın. A harfiyle başlayın ve ilk kişiden o harfle başlayan bir kelime söylemesini isteyin. Top B ile başlayan bir kelime söyleyen başka bir öğrenciye atılır. Top, alfabenin sonuna kadar dairenin içerisinde atılmaya devam eder. Bir öğrenci kendi harfi için bir kelime düşünemezse, başka bir öğrenciden yardım isteyebilir. Top elinde olan öğrenci verilen kelimeyi tekrarlar ve oyun devam eder. Bir öğrenci topu sert bir şekilde atarsa, oyundan çıkar.

Farklı bir varyasyon olarak, öğrencilere alfabenin harfleri ile başlayan hayvanları, meyveleri ve sebzeleri, insan isimlerini, isimleri veya fiilleri saydırmaktır. Bu, öğrenciler sırada otururken veya masada oynanabilir. Öğrencilere, topu hiç top gelmeyen arkadaşlarına atmaları gerektiğini hatırlatın.

8. Öğrencilerin iyi tanımadıkları başka bir öğrenciyle ortak olmalarını sağlayın. Öğrenciler muhabirmiş gibi davranır ve birbirleriyle röportaj yapar. Her iki öğrenci de röportajını bitirdiğinde, kendilerini sınıfa veya küçük gruba tanıtmalarını isteyin. Veya ortakları hakkında, sınıfa okuyacakları ve/veya bir kitap veya gazetede yayınlayacakları bir paragraf yazmalarını isteyin. “Başka bir öğrenciyle röportaj yaparken, sorduğunuz soruyu sorun, dinleyin, hatırlayın ve / veya eşinizin ne dediğini yazın.” talimatını verin.

Aşağıdakiler, görüşmeye dâhil edilebilecek muhtemel sorulardır. Bir varyasyon olarak, öğrencilerin kendi sorularını beyin fırtınası yaparak bulmalarının istenebilir.

  • Adınız nedir?
  • Kaç yaşındasınız?
  • Nerede doğdunuz?
  • En sevdiğiniz renk nedir?
  • En sevdiğiniz yiyecek ne?
  • Hangi yemeği sevmiyorsunuz?
  • En çok ne yapmaktan zevk alırsınız?
  • Okul hakkında neyi seversiniz?
  • Okulda neyi sevmiyorsunuz?
  • Kaç erkek kardeşiniz var?
  • Kaç kız kardeşiniz var?
  • Hoşlandığınız biri var mı?
  • Televizyon izliyorsanız, hangi programı seviyorsunuz?
  • Hangi sanat türünü seviyorsunuz?
  • Nereye seyahat etmek istersiniz?
  • Hobiniz veya ilgi alanlarınız nelerdir?
  • Hangi sporu seversiniz?
  • Ailenizle yapmayı en sevdiğiniz şey nedir?
  • En çok annenizle, babanızla veya başka bir yetişkinle mi vakit geçirmeyi seversiniz?
  • Bir adada yalnız yaşayacak olsaydınız ve sadece bir şeyi yanınızda götürebilseydiniz ne alırdınız?
  • Yapmanız gereken en zor şey nedir?
  • En son ne zaman sinirlendiniz?
  • Kendiniz hakkında bir şeyi değiştirebilseydiniz, bu ne olurdu?
  • Birinin size söylediği en iyi şey neydi?
  • Birinin size verdiği en iyi şey neydi?
  • Ne zaman kendinizi mutlu hissedersiniz?

Kaynak: http://www.kellybear.com/TeacherArticles/TeacherTip47c.html

Yazının Diğer Bölümleri

“Birbirini Tanıma Etkinlikleri” Birinci Bölüm

“Birbirini Tanıma Etkinlikleri” İkinci Bölüm

Beğendiyseniz Paylaşabilirsiniz

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir