|
|
| Yıllar önce uzun süreli bir eğitimde birlikte olduğumuz sevgili arkadaşım İsmail AKTAŞ eğitimin son günlerinde kısa bir öykü anlatmıştı. Bu öyküden çok etkilenmiştim firsat buldukça bazı eğitimlerde bu kısa öyküyü anlattım. Günceme yazayım mı? yazmıyayım mı? diye düşünürken bir gün telefonum çaldı. Beni arayan uzun süre sesini duymadığım sevgili arkadaşım İsmail AKTAŞ’ın ta kendisi idi.Hal hatırdan sonra ne yapıyorsun? diye sordu. Aklıma yıllar önce anlatmış olduğu öykü geldi. Ona yıllar önce anlattığı öyküden söz ettim. |
|
Zamanın birinde güzel mi güzel bir ormanda yangın çıkmış ormanda ne kadar canlı mahlukat varsa eşyalarını toplamışlar ve gruplar halinde arkalarına bakmadan kaçmaya başlamışlar. Bu sırada küçücük bir serçe gagasına aldığı su ile yangına doğru uçmaya çalışıyormuş. Serçeyi gören diğer hayvanlar nereye gidiyorsun? yangın her yeri kapladı kaç canını kurtar diye bağırmaya başlamışlar. Serçe yangına doğru uçarken ona aşağıdan ve yanından geçip giderken seslenenlere. ben üzerime düşeni yapıyorum gerisi beni ilgilendirmez demiş. Onu yoldan çevirmeye çalışanlara. |
|
Sevgili arkadaşıma Öğretmen Akademisi Vakfından söz ettim. O da desene üzerinize düşeni yapıyorsunuz. |