Kaldığımız Yerden Yazmaya Devam
Öğretmenliğimin ilk yıllarında; İkinci dönemin başlayacağı günlerde köye gitmeden önce ilçe Milli Eğitim Müdürlüğüne uğrar evrakları toplar biraz sohbetten sonra makamdan ayrılırdık. İlçeden ayrılmadan önce aylık erzak tedarikimizi de tamamladıktan sonra öğlenden sonra köyün arabasına biner akşama doğru köye varırdık.
O gece muhtarda ya da köyde sayılan birinin evinde konaklanır. Hoş geldine gelenlerle geç saatlere kadar sohbet edilir. Ertesi gün erkenden kalkılır kahvaltı edilir evdeki çocukların yardımı ile okula doğru yola çıkılır. Acele olarak yapılan ev temizliğinden sonra eşyaların yerleştirilmesi ve çayın demlenmesi ile dinlenme. Yardıma gelen öğrencilerle birlikte okulun kapısının açılması ve birlikte okulun temizliği yapılırdı. Sınıfların ısınması için sobaların hepsi yakılırdı.
İkinci dönemin başladığı gün sınıflar iki gündür yanan sobaya rağmen serin olurdu. Öğrencilerin sınıfa girmesi ile o serin sınıf birden ısınır öğrencilerden bazıları buram buram terlerlerdi.
Onlarla birlikte her yerin neşesi gelirdi. Onlarsız; sıraların tahtanın dört duvarın anlamı yoktu.
Onlar geldiği zaman sınıfa girdiğimde oturdukları yerden çakmak çakmak gözleri ile bugün ne öğreneceğiz der gibi bana bakmaları.
Benim için ayrı bir tutku idi . Her gün bu duygularla sınıfa girerdim. Bazen öğrencilerimden bazıları yanıma gelirler ceplerinden çıkardıkları iki tane kabuklu fıstığı benimle paylaşırlardı.
Bazen de öğlen yemeklerinde benim misafirim olurlardı.
İkinci Dönemde hikâyemizi yeniden birlikte kaldığımız yerden yazmaya devam ederdik.
İkinci Dönemde her şey düşündüğünüz gibi güzel olsun…
Paylaşacağınız o kadar çok güzel hikâyelerinizin olduğunu biliyorum.
Hikâyelerinizi paylaşmak dileği ile.
İyilikler Sizinle Olsun…